odsłonić — karty zob. karta 6. Odsłonić kurtynę, zasłonę zob. kurtyna 1. Odsłonić przyłbicę zob. przyłbica. Odsłonić rąbek czegoś zob. rąbek … Słownik frazeologiczny
odsłonić — dk VIa, odsłonićnię, odsłonićnisz, odsłonićsłoń, odsłonićnił, odsłonićnięty odsłaniać ndk I, odsłonićam, odsłonićasz, odsłonićają, odsłonićaj, odsłonićał, odsłonićany 1. «uczynić widocznym; odkryć, obnażyć, pokazać» Odsłonić zęby w uśmiechu.… … Słownik języka polskiego
odsłaniać się – odsłonić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sprawiać, że się jest widocznym, pozbywać się zasłony; odkrywać się, pokazywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odsłonił się mimowolnie, bo było mu gorąco. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odsłaniać — Odsłonić karty zob. karta 6. Odsłonić kurtynę, zasłonę zob. kurtyna 1. Odsłonić przyłbicę zob. przyłbica. Odsłonić rąbek czegoś zob. rąbek … Słownik frazeologiczny
przyłbica — Odsłonić przyłbicę, wystąpić z podniesioną, otwartą przyłbicą «przedstawić swoje stanowisko otwarcie, jawnie, bez lęku, nic nie ukrywając»: Pierwszym pisarzem i to w dodatku z pokolenia pisarsko uformowanego w PRL, który wystąpił z otwartą… … Słownik frazeologiczny
rąbek — Odsłonić, ukazać rąbek czegoś; uchylić rąbka (rąbek) tajemnicy «ujawnić coś częściowo, pozwolić poznać część tajemnicy»: Symbol zawsze pozostanie Tajemnicą, ma ją naprawdę tylko wielka literatura. Odsłaniając jej rąbek, staniemy w końcu bezradni… … Słownik frazeologiczny
odsłaniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odsłaniaćam, odsłaniaća, odsłaniaćają, odsłaniaćany {{/stl 8}}– odsłonić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odsłaniaćnię, odsłaniaćni, odsłaniaćsłoń, odsłaniaćnięty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poodsłaniać — dk I, poodsłaniaćam, poodsłaniaćasz, poodsłaniaćają, poodsłaniaćaj, poodsłaniaćał, poodsłaniaćany «odsłonić, uczynić widocznym wiele czegoś, kolejno usunąć z wielu rzeczy to, co zasłania, odsłonić w wielu miejscach; o wielu osobach: odsłonić»… … Słownik języka polskiego
kurtyna — ż IV, CMs. kurtynanie; lm D. kurtynayn 1. «w teatrze: ruchoma zasłona (podnoszona albo rozsuwana) oddzielająca scenę od widowni» Spuszczono kurtynę. Kurtyna podnosi się, opada. ∆ Kurtyna powietrzna «strumień ciepłego powietrza tłoczonego… … Słownik języka polskiego
odkryć — dk Xa, odkryćkryję, odkryćkryjesz, odkryćkryj, odkryćkrył, odkryćkryty odkrywać ndk I, odkryćam, odkryćasz, odkryćają, odkryćaj, odkryćał, odkryćany 1. «odsłonić to, co było zakryte; uczynić coś widocznym» Odkryć twarz. Odkryć garnek, pudełko,… … Słownik języka polskiego
poodkrywać — dk I, poodkrywaćam, poodkrywaćasz, poodkrywaćają, poodkrywaćaj, poodkrywaćał, poodkrywaćany 1. «odkryć, odsłonić wiele czegoś kolejno, jedno po drugim, odsłonić w wielu miejscach» Zebrani poodkrywali głowy. 2. «dokonać wielu odkryć, wynaleźć… … Słownik języka polskiego
